Λιγκρί:

Το λιγκρί είναι ατομικό παιχνίδι. Το λιγκρί είναι ένα κομμάτι ξύλο το οποίο τοποθετείται ελάχιστα εκατοστά πάνω από το έδαφος στηριζόμενο σε δύο πέτρες. Κάθε παίχτης προσπαθεί με ένα άλλο ξύλο να σηκώσει με ένα κτύπημα το λιγκρί ψηλά στον αέρα και με δεύτερο κτύπημα να το πετάξει μακριά. Νικητής του παιχνιδιού είναι αυτός που θα πετάξει το λιγκρί στη μεγαλύτερη απόσταση.

Διτζιήμιν:

Το διτζιήμιν είναι μια μεγάλη και βαρετή πέτρα την οποία προσπαθούν ένας ένας τα παλικάρια να σηκώσουν ψηλά. Νικητής είναι αυτός που θα σηκώσει το διτζιήμιν ψηλότερα και για περισσότερο χρόνο.

Σακκουλοδρομίες:

Ο κάθε διαγωνιζόμενος βάζει τα πόδια μέσα σε μια σακούλα. Νικητής αναδεικνύεται αυτός που θα διανύσει την καθορισμένη απόσταση πρώτος.

Κουταλοδρομίες:

Ο κάθε διαγωνιζόμενος βάζει στο στόμα  ένα κουτάλι που έχει πάνω αυγό ή πατάτα. Νικητής είναι αυτός που θα τερματίσει πρώτος χωρίς να του πέσει το κουτάλι με το αυγό ή την πατάτα.

Γαϊδουροδρομίες:

Νικητής είναι ο αναβάτης του γαϊδάρου που θα τερματίσει πρώτος διανύοντας καθορισμένη απόσταση. Συνήθως, η απόσταση είναι ένας γύρος της πλατείας του χωριού.

Τράβηγμα σχοινιού:

Το παιχνίδι παίζεται με δύο ομάδες. Το σχοινί σημαδεύεται στη μέση και η κάθε ομάδα παίρνει μία άκρη του σχοινιού. Με το σύνθημα  έναρξης του παιχνιδιού η κάθε ομάδα προσπαθεί να τραβήξει προς το μέρος της την άλλη ομάδα. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα τραβήξει την άλλη ομάδα προς το μέρος της πέρα από ένα καθορισμένο σημείο. Σε μερικές περιοχές το παιχνίδι παίζεται σε λασπωμένο μέρος με αποτέλεσμα οι ηττημένοι να σύρονται μέσα στη λάσπη.    

Κάμηλος:

Είναι ομαδικό παιχνίδι. Η μια ομάδα στήνεται ως εξής: Ο πρώτος παίχτης ακουμπά όρθιος σε ένα τοίχο (μαξιλάρι, μαουλούτζιη). Ο δεύτερος σκύβει μπροστά από τον πρώτο με κλίση 90? και τον πιάνει με τα χέρια του από τη μέση. Οι υπόλοιποι παίχτες κάνουν το ίδιο πιάνοντας τον παίχτη που είναι μπροστά  τους από τη μέση σχηματίζοντας με αυτόν τον τρόπο ένα κάμηλο.

Οι παίχτες της άλλης ομάδας πηδούν ένας ένας όσο πιο κοντά  μπορούν στον όρθιο παίχτη της πρώτης ομάδας. Πηδώντας ο κάθε παίχτης της δεύτερης ομάδας  πάνω από τους παίχτες της πρώτης φωνάζουν «Αππήησεν ο κάμηλος τζαι φώναξε Μαρία Κρι Κρι». Επίσης, οι παίχτες της πρώτης ομάδας πηδώντας βάζοντας τα χέρια  στην πλάτη του τελευταίου της άλλης ομάδας, τον κλωτσούν. Στόχος της δεύτερης ομάδας είναι να ανέβουν όλοι οι παίχτες στην πλάτη των παιχτών της πρώτης. Αν ανέβουν όλοι τότε οι παίχτες της πρώτης ομάδας ξεκινούν να κουνιούνται προσπαθώντας να ρίξουν από τις πλάτες τους τους παίχτες της δεύτερης ομάδας. Ακολούθως οι ο ομάδες αλλάζουν ρόλους. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα παραμείνει το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα πάνω στις πλάτες της άλλης ομάδας

Σκατούλικα:

Το παιχνίδι είναι ατομικό. Στήνονται πέντε πέτρες με πλακοειδές σχήμα η μια πάνω από την άλλη. Νικητής είναι ο παίχτης που θα καταφέρει να ρίξει όλες τις πέτρες χάμω ρίχνοντας τη δική του πέτρα μόνο μια φορά από καθορισμένη απόσταση.

Ζίζυρος:

Οι διαγωνιζόμενοι κάνουν ημικύκλιο. Κάποιος γυρίζει την πλάτη του στους υπόλοιπους βάζοντας το ένα του χέρι κάτω από τη μασχάλη με ανοιχτή την παλάμη ενώ με το άλλο καλύπτει τα μάτια για να μην βλέπει. Ένας από τους υπόλοιπους κτυπά με δύναμη στο χέρι αυτόν που είναι στη μέση, ενώ μετά το κτύπημα όλοι κουνούν το δείκτη του χεριού τους κάνοντας τον ζίζυρο (ζζζζζζ?.). Αυτός που είναι στη μέση προσπαθεί να μαντέψει ποιος τον κτύπησε. Αν τον βρει, τότε αυτός που κτύπησε μπαίνει στη μέση. Αν δεν τον βρει παραμένει μέσα.

Βεζίρης και βασιλιάς:

Απαραίτητο για το παιχνίδι είναι ένα κόκαλο από αρνί σε σχήμα καμπύλης. Κάθε πλευρά του κόκαλου είχε και μια ονομασία: βεζίρης, βασιλιάς και κλέφτης. Κάθονταν όλοι οι παίχτες σε κύκλο και γύριζαν το κόκαλο. Αυτός που κληρωνόταν με βάση το κόκαλο βασιλιάς ήταν ο νικητής του παιχνιδιού και πρόσταζε αυτόν που κληρωνόταν βεζίρης να κάνει κάτι. Αυτός που κληρωνόταν κλέφτης έβγαινε από το παιχνίδι.

Σούσες:   

 Οι σούσες είναι παιχνίδι και τραγούδι μαζί. Κρεμάζονταν πάνω σε δέντρα ή ξύλινους πασσάλους κούνιες. Οι ελεύθερες κοπέλες του χωριού κουνιόντουσαν στις σούσες τραγουδώντας το πασχαλινό παραδοσιακό τραγούδι «Σούσες»:

«Θεέ μου να ?ρταν οι Λαμπρές να κρεμμαστούν οι σούσες

τζαι να γεμώσουν τα στενά ούλλον μαυροματούσες»

Τυφλόμυγα (καττόμουγια):

Ένας παίχτης δένει τα μάτια με ένα ρούχο. Οι υπόλοιποι τον στριφογυρίζουν τόσες στροφές όσο και η ηλικία του για να ζαλιστεί. Ακολούθως, ο παίχτης με τα δεμένα μάτια προσπαθεί να πιάσει τους υπόλοιπους που σκορπίζονται στο χώρο. Μόλις πιάσει κάποιον πρέπει να βρει ποιος είναι και να πει το όνομά του. Αν τον βρει τότε φεύγει από καττόμουγια και μπαίνει αυτός που βρήκε. Αν κάνει λάθος, τότε παραμένει και ξεκινά το παιχνίδι ξανά από την αρχή.

Παίξιμο της καμπάνας:

Είναι ατομικό παιχνίδι. Νικητής ανακηρύσσεται αυτός που θα κτυπήσει την καμπάνα πιο δυνατά.

Αβκά αβκά πουλώ τα

Οι παίχτες κάνουν ένα κύκλο και τραγουδούν καθήμενοι το εξής δίστιχο:

«Αβκά αβκά πουλώ τα του θκειού μου του Κολόκα

που κάμνει κολοκούθκια να φαν τα κοπελλούθκια»

Ένας από τους παίχτες κρατώντας ένα μαντηλάκι κάνει στροφές γύρω από τους υπόλοιπους. Σε μια στιγμή αφήνει το μαντηλάκι που κρατά πίσω από άλλο παίχτη που κάθεται και τραγουδά. ο παίχτης πρέπει να πάρει το μαντηλάκι και να κυνηγήσει τον παίχτη που του το έβαλε γύρω από τον κύκλο. Αν τον πιάσει τότε παραμένει ο ίδιος παίχτης να στριφογυρίζει γύρω από τον κύκλο. Θα καθίσει κάτω στον κύκλο ο πρώτος παίχτης μόνο αν καταφέρει να καθίσει στη θέση του παίχτη που άφησε το μαντηλάκι.