ΜΙΑ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΕΓΕΙΡΕΙ ΦΟΒΟΥΣ, ΣΚΕΨΕΙΣ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ, ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ. ΓΙΑΤΙ; ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΑΝΤΙΠΑΡΕΛΘΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ? ΥΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΜΙΑΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ;
Φόβος είναι το συναίσθημα που βιώνει κάποιος ενόψει ενός επερχόμενου κινδύνου. Τον πυροδοτεί μια απειλή από το περιβάλλον, μια σύγκρουση στόχων ή έλλειψη πόρων. Χάρη στο φόβο, ο οργανισμός τίθεται σε κατάσταση ετοιμότητας για την αντιμετώπιση της απειλής, του κινδύνου. Στην ήπια έκφανσή του εκδηλώνεται ως επιφυλακτικότητα, ενώ στην πιο έντονη μορφή του μετατρέπεται σε τρόμο, πανικό. Πρόκειται για ένα ιδιαιτέρως δυσάρεστο, αρνητικό συναίσθημα.
Ο φόβος είναι επίσης ένα «ενοχοποιημένο» συναίσθημα. Πριν από το 1900 τα εγχειρίδια με οδηγίες προς τους γονείς τούς προειδοποιούσαν σχετικά με τους κινδύνους πρόκλησης φόβου στα παιδιά και δεν ασχολούνταν καθόλου με το θέμα της αντιμετώπισης των φόβων. Ο στόχος ήταν να εμπνευστούν τα παιδιά ?και ιδιαίτερα τα αγόρια? και να εφοδιαστούν με θάρρος, ώστε να υπερνικήσουν το φόβο. Τον 20ό αιώνα οι γονείς πήραν την πληροφόρηση ότι όχι μόνο δεν έπρεπε να τρομάζουν τα παιδιά τους, αλλά ότι χρειαζόταν να καταπνίγουν ακόμη και τα δικά τους συναισθήματα για να μην επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά. Ο γνωστός δόκτωρ Spock τόνισε ότι οι φόβοι των παιδιών θα έπρεπε να αποφεύγονται. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 έκαναν την εμφάνισή τους ιστορίες για παιδιά με ήρωες που δεν ένιωθαν καθόλου φόβο. Στο δυτικό κόσμο, επικρατεί η άποψη ότι τα συναισθήματα είναι γενικά αυθόρμητα και ότι πρέπει να τα εκφράζουμε, με εξαίρεση το φόβο.
Πατήστε στις εικόνες για μεγέθυνση
 |
 |
 |
